Παθήσεις

Αυχενικό σύνδρομο

Το αυχενικό σύνδρομο αποτελεί τη συχνότερη αιτία πόνου στην καθημερινότητα. Στην πραγματικότητα με τον όρο αυχενικό σύνδρομο δεν αναφερόμαστε σε κάποια πάθηση αλλα σε ένα σύνολο συμπτωμάτων που αφορούν την του αυχένα. Αυτα τα συμπτώματα εμφανίζονται στην περιοχή του αυχένα και μπορεί να αντανακλούν μέχρι τον ώμο, την ωμοπλάτη, τον αγκώνα ή και τα χέρια (το κοινώς λεγόμενο αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο).

Αίτια για το αυχενικό σύνδρομο
Τα αίτια για το αυχενικό σύνδρομο μπορεί να περιλαμβάνουν κακώσεις στην περιοχή του αυχένα από πτώση, τροχαίο ατυχήμα, αθλητικός τραυματισμός και ψυχοσωματικά αίτια που εκδηλώνονται με πόνο στη περιοχή.

Αυχενικό σύνδρομο συμπτώματα
Τα συμπτώματα που συνδέονται με το αυχενικό σύνδρομο είναι πόνος, μούδιασμα, ζαλάδες, καψίματα, μυϊκή αδυναμία και αίσθηση κόπωσης. Ο πόνος μπορεί να γίνει αντιληπτός τοπικά στον αυχένα, ή να αντανακλά ακόμη στα δάκτυλα του χεριού και Κάποιες φορές συνοδεύεται από μούδιασμα σε ολόκληρο το χέρι. Σπανιότερα εμφανίζεται και μυϊκή αδυναμία.

Διάγνωση για το αυχενικό σύνδρομο
Η διάγνωση του αυχενικού συνδρόμου γίνεται μέσω απεικονιστικών εξετάσεων όπως, ακτινογραφία, αξονική ή μαγνητική τομογραφία ή ηλεκτρομυογράφημα.

Θεραπεία του αυχενικού συνδρόμου
Η πιο συχνή αντιμετώπιση για το αυχενικό σύνδρομο είναι η συντηριτική θεραπεία η οποία περιλαμβάνει κινησιοθεραπεία και ενδυνάμωση αυχενικής μοίρας, χειρομάλαξη, διατάσεις και χρήση ζεστών επιθεμάτων. Στόχος της θεραπείας είναι η μείωση του πόνου και η αύξηση της λειτουργικότητας των μειών του αυχένα.

Οσφυαλγία - ισχιαλγία

Με τον όρο οσφυαλγία ή αλλιώς λουμπάγκο αναφερόμαστε στον πονο της πλατης χαμηλά στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.Το 80% των ανθρώπων επηρεάζεται κάποια στιγμή στη ζωή του απο αυτόν τον πόνο.Συχνά η εκφύλιση ξεκινάει από έναν ή περισσότερους μεσοσπονδύλιους δίσκους, (δισκοκήλη) και έπειτα έρεχται η εκφύλιση των σπονδυλικών αρθρώσεων, προκαλώντας αστάθεια και στένωση στον σπονδυλικού σωλήνα.

Συγχρόνως με την οσφυαλγία, μία κήλη δίσκου μπορεί να ασκήσει πίεση σε κάποιο νεύρο (νευρική ρίζα) με αποτέλεσμα πόνο και μούδιασμα στο πόδι, δημιουργώντας την λεγόμενη «ισχιαλγία». Η Οσφυαλγία χαρακτηρίζεται σε τρείς κατηγορίες ανάλογα με τη διάρκεια των συμπτωμάτων της:

    • Οξεία ( λιγότερο από 4 εβδομάδες),
    • Υπoξεία ( 4-12 εβδομάδες),
    • Χρόνια ( πάνω από 12 εβδομάδες).

ΑΙΤΙΑ
Ο οξύς πόνος στη μέση εμφανίζεται πιο συχνά μετά από έναν ξαφνικό τραυματισμό στους μύες, στους συνδέσμους, στα οστά και στα νεύρα της σπονδυλικής στήλης.

Τα συχνότερα όμως αίτια είναι η Κήλη δίσκου οσφύος, η εκφυλιστική δισκοπάθεια και η εκφυλιστική σπονδυλαρθρίτιδα (ή σπονδύλωση). Ωστόσο, ιδίως στα παιδιά και τους ηλικιωμένους, δεν αποκλείονται άλλα αίτια όπως η σκολίωση, η σπονδυλόλυση, οι όγκοι της σπονδυλικής στήλης, οι μικροβιακές σπονδυλοδισκίτιδες και, το σπουδαιότερο, ο λεγόμενος αντανακλώμενος πόνος (reffered pain). Τέλος ένα συχνό αίτιο οσφυαλγίας στις γυναίκες είναι τα γαστρεντερολογικά προβλήματα όπως σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ή αλλιώς «σπαστική κολίτις»)

ΠΡΟΛΗΨΗ
Για την πρόληψη της οσφυαλγίας, είναι ευρέως γνωστό ότι πρέπει να αποφεύγουμε την καθιστική ζωή και να εντάξουμε την φυσική δραστηριότητα στην καθημερινότητά μας. Οι κύριες μυϊκές ομάδες που πρέπει να γυμνάζουμε είναι οι μύες της μέσης (κοιλιακοί, ραχιαίοι, ιερονωτιαίοι, γλουτιαίοι). Προτιμάμαι αθλήματα όπως την κολύμβηση, που γυμνάζει συνολικά το σώμα. Θα πρέπει επίσης να ελέγχουμε το σωματικό μας βάρος, προσέχοντας τη διατροφή μας καθώς τα υπέρβαρα άτομα με χαλαρούς μύες είναι πιο πιθανό να έχουν συχνότερα επεισόδια οξείαςοσφυαλγίας.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΟΝΟΥ
1) Συντηριτική θεραπεία με χειρομάλαξη, διατατικές ασκήσεις και χρήση ζεστών επιθεμάτων.
2) Χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
3) Καθημερινή φυσική δραστηριότητα, αποφυγή καθιστικής ζωής.
4) Φυσικοθεραπεία.
5) Χειροπρακτική αντιμετώπιση.

Επικονδυλίτιδα

Είναι μια συχνή πάθηση με πόνο στον αγκώνα που αντανακλά κατα μήκος του πήχη μέχρι και τον καρπό και σε σπανιότερες περιπτώσεις ο πόνος παρουσιάζεται και στο βραχίονα.Πρόκειται για τη φλεγμονή των τενόντων των μυών του αντιβράχιου, που προσφύονται στο ύψος του αγκώνα

Κατηγορίες επικονδυλίτιαδα:

1) Έσω επικονδυλίτιδα (Golfers elbow)
Είναι η φλεγμονή των καμπτήρων μυών της πυχεοκαρπικής περιοχής, οι οποίοι εκφύονται απο τον έσω επικόνδυλο του αγκώνα.
2) Έξω επικονδυλίτιδα (Tennis Elbow)
Είναι η φλεγμονή των μυών του αντιβράχιου οι οποίοι εκφύονται απο τον έξω επικόνδυλο.

Συμπτώματα

1) Πόνος στην έξω ή εσω πλευρά του αγκώνα
2) Πόνος στο σφύξιμο γροθιάς ή στο ξεκλείδωμα μιας πόρτας
3) Δυσκολία και δυσκαμψία τις πρώτες πρωινές ώρες
4) Οξύς πόνος όταν πιέζουμε τα σημεία φλεγμονής

Τρόποι αντιμετώπισης

1) Ξεκούραση
2) Παγοθεραπεία
3) Συντηριτική θεραπεία
4) Αντιφλεγμονώδη χάπια

Συνδρομο καρπιαιου σωληνα

Το Σύνδρομο του Καρπιαίου Σωλήνα είναι μία επώδυνη πάθηση που προκαλείται από την συμπίεση του μέσου νεύρου και των τενόντων, καθώς αυτό διέρχεται μέσα απο τον καρπιαίο σωλήνα. Οφείλεται στην υπέρχρηση και την κατακράτηση υγρών.

Συμπτώματα

1) 1ο Στάδιο
Πόνος στο καρπό που μπορεί να αντανακλά σε ολόκληρο το χέρι. Έντονο πόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας και νωρίς το πρωί. Μούδιασμα δαχτύλων και πιθανό κάψιμο παλάμης.

2) 2ο Στάδιο
Μείωση δύναμης χεριού και μείωση της αισθητικότητας των δαχτύλων.

3) 3ο Στάδιο
Μειωμένη κινητικότητα του χεριού, πρήξιμο, ξηροδερμία και πιθανή αλλαγή χρώματος χεριού.

Aντιμετώπιση

1) Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
2) Παγοθεραπεία
3) Διατατικές ασκήσεις
4) Έγχυση κορτιζόνης μέσα στον καρπιαίο σωλήνα
5) Συντηριτική θεραπεία με κινησιοθεραπεία, ενδυνάμωση, διατάσεις, μάλαξη και παγοθεραπεία.

Παγωμένος ώμος ή (συμφυτική θυλακιτις)

Ο παγωμένος ώμος είναι μια επώδυνη πάθηση, η οπόια δημιουργεί δυσκαμψία στην περιοχή του ώμου. Αυτή η δυσκαμψία οφείλεται στη συρρίκνωση και την πάχυνση του αρθρικού θύλακος ο οποίος καλύπτει την άρθρωση του ώμου.Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας 40-60 ετών και μπορεί να προκληθεί αιφνίδια λόγω κάποιου τραυματισμού ή σταδιακά μέσω επαναλαμβανομενων κινήσεων οι οποίες τραυματίζουν σταδιακά την άρθρωση.

Διάγνωση

1) Μαγνητική τομογραφία
2) Κλινική εικόνα

Θεραπεία

1)Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
2)Ενέσεις με υαλουρονικό νάτριο
3)Αρθροσκόπηση μέσω της οποίας γίνεται διατομή του συρρικνωμένου αρθρικού θύλακος
4)Συντηρητική θεραπεία με χρληση ζεστών επιθεμάτων, κινησιοθεραπεία και διατάσεις

Θλάση

Θλάση ονομάζεται η τραυματική ρήξη ενός ή περισσότερων μυών του σώματος, η οποία οποία προκαλείται από την υπερβολική διάταση ή τραυματισμό των μυϊκών ινών του. Αποτελεί τον πιο συχνό τραυματισμό στους αθλητές. Η θλαση χωρίζεται σε τρείς κατηγορίες ανάλογα με τον αριθμό των μυικών ινών που έχουν υποστεί ρήξη. Όταν έχει τραυματιστεί ποσοστό <5% των μυικών ινών τότε μιλάμε για Α' βαθμού θλάσης, 5% έχουμε Β' βαμού θλάσης και >5% Γ' βαθμού θλάσης.

Μετά από κάθε θλάση έχουμε έντονο πόνο στο μύ που έχει υποστεί τη θλάση, έντονη μυϊκή σύσπαση η οποία είναι αντιληπτή ορατά ή απτά, πρήξιμο και μελάνιασμα όταν πρόκειται για θλάση Β' ή Γ' βαθμού.

Κάποιες από τις αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν θλάση είναι οι παρακάτω:
1)Μειωμένη ελαστικότητα των μυών από παράλειψη των διατατικών ασκήσεων
2) Υπερβολική κόπωση των μυών μετά από έντονη προπόνηση και απουσία αποθεραπείας
3) Προπόνηση σε ακατάλληλο έδαφος(πχ. τρέξιμο σε παραλία και άσκηση με ακατάλληλο εξοπλισμό (πχ. ακατάλληλα υποδήματα)
4) Άσκηση σε αρκετά ψυχρό περιβάλλον
5) Κακή διατροφή και έλλειψη σημαντικών μακροθρεπτικών συστατικών καλίου, όπως νατρίου ή μαγνησίου στον οργανισμό
6) Λάθος τεχνική αθλήματος και υπερπροσπάθεια στην εκτέλεση των ασκήσεων

Αμέσως μετά τη θλάση πρώτου και δευτέρου βαθμού επιβάλλεται ακινητοποίηση του σκέλους σε ανάρροπη θέση, περίδεση του σκέλους και εφαρμογή ψυχρού επιθέματος ή πάγου για 10-15 λεπτά. Η εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων γίνεται αρκετά συχνά κατά το πρώτο 48ωρο για την μείωση του πόνου, του αιματώματος και τη μείωση της έκτασης του οιδήματος.

Μετά το πρώτο 48ωρο και αφού περάσει η οξεία φάση, μπορεί να αρχίσει η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων σε συνδυασμό με ελαφρά μάλαξη, ανάλογα πάντα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο βελτιώνεται η κυκλοφορία στη περιοχή και αρχίζει η διαδικασία της επούλωσης. Δίδονται ισομετρικές ασκήσεις με μικρή ένταση , προοδευτικά αυξανόμενες με τη πάροδο των ημερών.

Νεύρωμα Morton

Είναι η συμπίεση του πελματικού νεύρου, το οποίο βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του ποδιού. Πρόκειται για τη φλεγμονή του νεύρου που προκαλείται απο τη συνεχή πλευρική πίεση που ασκείται σε αυτό απο τα μετατάρσια πριν αυτό διαχωριστεί σε έσω και έξω δακτυλικό αλλά και απο την πίεση που δέχεται απο το μεσομετάταρσιο σύνδεσμο . Συνήθως το νεύρωμα morton εμφανίζεται στο σημείο ανάμεσα στο δεύτερο και τρίτο μετατάρσιο.

Κάποια απο τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι το έντονο αίσθημα πόνου και καψίματος στα μετατάρσια και στο μπροστινό μέρος του ποδιού Ένα ποσοστό 10% των ασθενών, μπορεί να εμφανίσουν το νεύρωμα και στα δύο πόδια ταυτόχρονα. Οι ασθενείς δηλώνουν πως ο πόνος είναι τόσο έντονος που θέλουν να βγάλουν το παπούτσι στη μέση του δρόμου και να πιέσουν το σημείο με τα δάχτυλα τους.

Η αποκατάσταση αρχικά στο πρώτο στάδιο γίνεται με συντηριτική θεραπεία η οποία περιλαμβάνει αποφυγή στενών υποδημάτων, αποφυγή ψηλοτάκουνων για τις γυναίκες, χρήση μαλακού πάτου στο μπροστινό μέρος του υποδήματος, αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Επίσης ο ασθενής πρέπει να εφαρμόζει συχνή παγοθεραπεία, κινησιοθεραπεια και διατάσεις. Σε αρκετά προχωρημένο στάδιο της πάθησης γίνεται χειρουργική επέμβαση για να γίνει διατομή του μεσομεταταρσίου συνδέσμου και να αποσυμπιεστεί το νεύρωμα.

Τενοντίτιδα ώμου

Η τενοντίτιδα ώμου είναι η πιο συχνή αιτία εμφάνισης πόνου στην περιοχή του ώμου. Πρόκειται για τη φλεγμονή (ερεθισμός) των τενόντων του στροφικόυ πετάλου (rotator cuff) ή του τένοντα του δικέφαλου. Το στροφικό πέταλο αποτελείται από τέσσερεις μύες τον υπερακάνθιο, τον υποπλάτιο, τον υπακάνθιο, και τον έλασσονα στρογγύλος. Οι τένοντες αυτών των τεσσάρων μυών καταλήγουν στο βραχιόνιο οστό συνδέοντας το με την ωμοπλάτη.Συχνότερα τραυματίζεται ο τένοντας του υπερακάνθιου μυός.

Κάποια απο τα αίτια εμφάνισης της πάθησης είναι τα εξής:
1) Υπερδραστηριότητα του ώμου η οποία δημιουργεί φλεγμονή ενός ή περισσότερων μυών του στροφικού πετάλου
2) Απότομο τράβηγμα του ώμου
3) Πτώση στο έδαφος με το χέρι τεντωμένο
4) Επαναλβανόμενες κινήσεις οι οποίες προκαλούν μικροτραυματισμούς στις τενόντιες ίνες των μυών, που αρχικά οδηγούν στη φλεγμονή και τελικά στη ρήξη τους.

Η πάθηση εμφανίζεται συχνά σε αθλητές όπου τα αθλήματα τους περιλαμβάνουν άρση του χεριού πάνω από το κεφάλι. Είναι συχνή πάθηση σε αθλήματα που απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις του άνω άκρου πάνω από το κεφάλι. Τέτοια αθλήματα είναι η κολύμβηση, το τένις, η άρση βαρών, το βόλεϊ και άλλα. Επίσης εμφανίζεται συχνά σε επαγγελματίες με εργασίες των χεριών πάνω από το επίπεδο των ώμων όπως ελαιοχρωματιστές, οικοδόμους, ζωγράφους και άλλα.

Συμπτώματα τενοντίτιδας ώμου:
1) Έντονος πόνος σε ορισμένες κινήσεις και σε χρόνια περιστατικά έντονος νυχτερινός πόνος
2) Αδυναμία άρσης του άνω άκρου πάνω από κάποιο επίπεδο ή συγκράτησης του σε διάφορες θέσεις
3) Δυσκαμψία του ώμου

Πόνος (άλγος) στον ώμο ή διάχυτος πόνος στο άνω άκρο, χέρι ή ωμοπλάτη.
Ο πόνος μπορεί να είναι έντονος σε κινήσεις ή και σε ηρεμία και συχνά είναι εντονότερος το βράδυ που μπορεί να διακόπτει τον ύπνο και να προκαλεί σημαντική δυσφορία στον ασθενή Αδυναμία άρσης του άνω άκρου πάνω από κάποιο επίπεδο ή συγκράτησης του σε διάφορες θέσεις
Κριγμός
Δυσκαμψία
Τενοντίτιδα Ώμου (Ασβεστοποιός Τενοντίτιδα): Πώς γίνεται η διάγνωση;
Το πλήρες και σωστό ιστορικό και η κλινική εξέταση θα βάλουν τη διάγνωση της τενοντίτιδας του ώμου ή πιο συγκεκριμένα κάποιου εκ των μυών του (τενοντίτιδα υπερακανθίου, τενοντίτιδα υπακάνθιου, τενοντίτιδα υποπλάτιου ή τενοντίτιδα δικεφάλου).

Η διάγνωση της πάθησης γίνεται με:
Ακτινογραφίες
Παρόλο που δείχνουν τις οστικές δομές και όχι τα μαλακά μόρια και τους μύες, βοηθούν στο να παρατηρηθεί αν υπάρχει αρθρίτιδα στην άρθρωση του ώμου καθώς και επασβέστωση στους τένοντες που είναι έμμεσα στοιχεία φλεγμονής και εξελίσσουν την πάθηση σε ασβεστοποιό τενοντίτιδα στροφικού πετάλου.

Μαγνητική τομογραφία
Είναι η πιο ειδική και αξιόπιστη εξέταση για τις παθήσεις των μαλακών μορίων του ώμου και διαφοροδιαγνώσκει όλες σχεδόν τις παθολογίες καθώς και αν συνυπάρχει και μερική ή ολική ρήξη τενόντων (συνήθως μερική ή ολική ρήξη υπερακανθίου)

Υπερηχογράφημα

Το υπερηχογράφημα στα χέρια κατάλληλα εξειδικευμένων ακτινολόγων μπορεί να αναδείξει μεγάλη γκάμα βλαβών του στροφικού πετάλου του ώμου (τενοντίτιδες υπερακανθίου ή ρήξεις στροφικού πετάλου) Τί περιλαμβάνει η θεραπεία;
Συντηριτική θεραπεία με ξεκούραση, παγοθεραπεία, κινησιοθεραπεία , διατάσεις
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
Φυσικοθεραπείες
Μυική ενδυνάμωση
Ένεση με κορτικοστεροειδές και αναισθητικό
Ένεση με PRP (Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια)
Χειρουργική (για σοβαρούς τραυματισμούς ή ρήξεις). Γίνεται αρθροσκοπικά είτε ακρωμιοπλαστική, είτε συρραφή του ραγγέντος τένοντα είτε συνδυασμός τους ανάλογα την παθολογία.

Designed by EEA Business Platform